ما از ایجاد صفحهٔ «محمد اسماعیل مُبلغ»، عمدتاً دو هدف اساسی را دنبال می‌کنیم: نخست جمع‌آوری آثار – کتاب‌ها، مقالات و سخنرانی‌ها و دستنوشتهها، تا آنجا که در دسترس داریم – و دوم، دستیابی و نشر آن نوشته‌هایی که در مجلات و روزنامه‌هایی دو دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ انتشار یافته‌اند، تا در معرض مطالعهٔ نسل امروزی قرار گیرند.متاسفانه نزدیک به ۸۰ درصد از دستنوشته‌های محمد اسماعیل مُبلغ که حاوی یادداشت‌ها و نوشته‌ها، ترجمه‌ها و نیز مقالات انتشار یافته می‌شدند، (بعد از دستگیری ایشان با اعدام‌های گروهی با ده‌ها هزار دانشمند دیگر و دانشجویان، شاگردان مکاتب و مردم عادی از همه اقشار جامعه) از میان رفته‌اند.اکثر این دستنوشتهها و نوشته‌ها و شماری از کتب و آثار نفیس خطی را ما با پدر، در همان هفته‌های اول به قدرت رسیدن «حزب دموکراتیک خلق»، در منزل‌مان در فضای خالی سطحِ مسطح سقف‌های اتاق‌ها - مصون از نم و رطوبت – که جای امنی بودند، مخفی و جاسازی کرده بودیم؛ متأسفانه در زمان درگیری‌های شدید احزاب «جهادی» در نیمهٔ نخست دهه ۱۹۹۰، منزل‌ما در کارتهٔ سخی به غارت رفت و بالافاصله به آتش کشیده شد.در این غارت و آتش‌سوزی، کتابخانه، کاست‌های سخنرانی که در طول دو دهه انجام داده بود و نیز صد‌ها عکس پدر – به‌صورت انفرادی و به‌خصوص با دوستان‌اش در کابل و ولایات افغانستان – نابود شدند. به همین دلیل از میان همه عکس‌ها، زیاده از سه عکس و از میان همه کاست‌هایی حاوی سخرانی‌ها، بیشتر از سه چهار عدد باقی نمانده‌اند.
ما برای تحقق این دو هدف اساسی – جمع‌آوری آثار و دستیابی به آن نوشته‌ها در مجلات و روزنامه‌ها- همه دانشمندان فرهیخته و نیز دوستان و علاقمندان را به همکاری دعوت می‌کنیم.
همایون مُبلغ
